خدا را شکر می­گویم

حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام می­فرماید: هر که چهار چیز به او داده شد از چهار چیز محروم نخواهد بود. هر کس توفیق دعا پیدا کرد از اجابت بی­نصیب نخواهد ماند. خدای متعال می­فرماید: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ. هر که توفیق توبه یافت  از پذیرش توبه­اش محروم نخواهد بود. خدای مهربان می­فرماید: إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوَءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِن قَرِیبٍ فَأُوْلَـئِکَ یَتُوبُ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَکَانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً هر که توفیق استغفار یافت  از مغفرت الهی محروم نخواهد بود. خدای مهربان می­فرماید: وَمَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا. و هر که توفیق شکر و سپاس­گزرای یافت از زیادت و افزایش بی­نصیب نخواهد ماند. خدای شکور می­فرماید: لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ [1]

با شکرگزاری نه تنها نعمت­های انسان افزایش می­یابد، بلکه خود انسان گسترش وجودی پیدا می­کند, چون قرآن کریم می­فرماید اگر شکر کنید من شما را زیاد می­کنم و گسترش می­دهم. (لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ) بر هر آنچه خدای متعال به ما داده باید شاکر باشیم و احصای آنچه خدای سبحان به ما داده برای ما ممکن نیست، «وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا» پس شکر آن هم برای ما ممکن نیست. برخی چیزها در زندگی ما وجود دارد که فکر می­کنیم نقمت است و از این روی ممکن است در برابر آن واکنش منفی نشان دهیم، در حالی که اگر اندکی در باره آنها تأمل و اندیشه کنیم پی­می­بریم که نعمت است و باید شکر آنها را به جا آوریم، مانند موارد زیر:

 1. خدا را شکر که تمام شب صدای خرخر شوهرم را می­شنوم؛ این یعنی او زنده و سالم کنار من خوابیده است.

  2.خدا را شکر که دختر نوجوانم همیشه از شستن ظرف­ها شاکی است این یعنی او در خانه است.

3. خدا را شکر که مالیات می­پردازم. این یعنی شغل و درآمدی دارم و بیکار نیستم .

4. خدا را شکر که لباس­هایم کمی برایم تنگ شده­اند. این یعنی غذای کافی برای خوردن دارم.

5. خدا را شکر که در پایان روز از خستگی از پا می­افتم. این یعنی توان سخت کار کردن را دارم.

6. خدا را شکر که باید زمین را بشویم و پنجره ها را تمیز کنم. این یعنی من خانه­ای دارم.

7. خدا را شکر که باید ریخت و پاش­های بعد از مهمانی را جمع کنم .این یعنی من در میان دوستانم بوده­ام.

8. خدا را شکر که در جایی دور جای پارک پیدا کرده­ام. این یعنی هم توان راه رفتن دارم وهم اتومبیلی برای سوار شدن.

9. خدا را شکر که سروصدای همسایه را می­شنوم. این یعنی من توان شنیدن دارم.

 10. خدا را شکر که این همه شستنی و اتو کردنی دارم. این یعنی من لباس برای پوشیدن دارم.

11. خدا را شکر که هر روز صبح با صدای زنگ ساعت بیدار می­شوم. این یعنی من هنوز زنده­ام.

12. خدا را شکرکه گاهی اوقات بیمار می­شوم ...که باعث می­شود به خاطر بیاورم که اکثر اوقات سالم و سلامت هستم.

13. خدا را شکر که خرید هدایای سال نو جیب من را خالی می­کند این یعنی عزیزانی دارم که می­توانم برایشان هدیه بخرم.