3. کلمه (مِنْکُمْ) فقط خطاب به کفار است و در کلام التفاتى از غیبت به حضور به کار رفته است. نمی­تواند خطاب به مؤمن و کافر باشد به دلیل سه آیه دیگر: ادامه مطلب...

2. خطاب «کم» به عموم مردم است، چه کافر و چه مسلمان؛ چون در آیه بعد مى‏فرماید: «ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوْا» و ضمیر در کلمه «واردها» به آتش بر مى‏گردد. برخی گفته­اند خطاب به خصوص کفار نامبرده در آیات سه‏گانه گذشته است و در کلام از غیبت به حضور التفات به کار رفته است. این دیدگاه صحیح نیست؛ زیرا با سیاق آیه بعدى سازگار نیست.ادامه مطلب...

«وَإِنْ مِنْکُمْ إِلاَّ وارِدُها کانَ عَلى رَبِّکَ حَتْماً مَقْضِیًّا ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیها جِثِیًّا؛[1]و هیچ­کس از شما نیست مگر این­که در آن وارد مى­گردد این امر همواره بر پروردگارت حکمى قطعى است آن­گاه کسانى را که پرهیزگار بوده­اند مى­رهانیم و ستمگران را به زانو درافتاده در [دوزخ] ر‌ها مى­کنیم.»

این آیه شریف از آیاتی است که مفسران دیدگاه­های متعددی در تفسیر آن ارائه داده­اند. ادامه مطلب...

باسمه تعالی

ترس از مرگ، چرا؟

از چیزهایی که همه مردم را نگران کرده و از آن ترس و وحشت و دلهره دارند، مرگ است. هیچ­کس در وقوع مرگ شک و تردیدی ندارد؛ اما چرا از آن می­ترسیم. این ترس چند عامل دارد:ادامه مطلب...

خدا را شکر می­گویم

حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام می­فرماید: هر که چهار چیز به او داده شد از چهار چیز محروم نخواهد بود. هر کس توفیق دعا پیدا کرد از اجابت بی­نصیب نخواهد ماند. خدای متعال می­فرماید: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ. هر که توفیق توبه یافت  از پذیرش توبه­اش محروم نخواهد بود. خدای مهربان می­فرماید: إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوَءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِن قَرِیبٍ فَأُوْلَـئِکَ یَتُوبُ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَکَانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً هر که توفیق استغفار یافت  از مغفرت الهی محروم نخواهد بود. خدای مهربان می­فرماید: وَمَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا. و هر که توفیق شکر و سپاس­گزرای یافت از زیادت و افزایش بی­نصیب نخواهد ماند. خدای شکور می­فرماید: لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ [1]ادامه مطلب...