3. کلمه (مِنْکُمْ) فقط خطاب به کفار است و در کلام التفاتى از غیبت به حضور به کار رفته است. نمیتواند خطاب به مؤمن و کافر باشد به دلیل سه آیه دیگر: ادامه مطلب...
2. خطاب «کم» به عموم مردم است، چه کافر و چه مسلمان؛ چون در آیه بعد مىفرماید: «ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوْا» و ضمیر در کلمه «واردها» به آتش بر مىگردد. برخی گفتهاند خطاب به خصوص کفار نامبرده در آیات سهگانه گذشته است و در کلام از غیبت به حضور التفات به کار رفته است. این دیدگاه صحیح نیست؛ زیرا با سیاق آیه بعدى سازگار نیست.ادامه مطلب...
«وَإِنْ مِنْکُمْ إِلاَّ وارِدُها کانَ عَلى رَبِّکَ حَتْماً مَقْضِیًّا ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیها جِثِیًّا؛[1]و هیچکس از شما نیست مگر اینکه در آن وارد مىگردد این امر همواره بر پروردگارت حکمى قطعى است آنگاه کسانى را که پرهیزگار بودهاند مىرهانیم و ستمگران را به زانو درافتاده در [دوزخ] رها مىکنیم.»
این آیه شریف از آیاتی است که مفسران دیدگاههای متعددی در تفسیر آن ارائه دادهاند. ادامه مطلب...